Όλοι έχουμε ακούσει σε πολλές περιπτώσεις για την “ανεπίτρεπτη” και “προσβλητική” εμφάνιση των θηλυκών χαρακτήρων στα games τουλάχιστον μία φορά, συνήθως με υφάκι χιλίων καρδιναλίων και σχεδόν θρησκευτική πεποίθηση. Οι υποστηρικτές της συγκεκριμένης άποψης αναφέρουν ότι οι γυναίκες στα games είναι υπερβολικά γυμνές, υπερβολικά ανυπεράσπιστες και με υπερβολικά τεράστια… βυζιά. Εντάξει, δε λέω, αυτό ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις, με τρανά παραδείγματα την πασίγνωστη Peach του Super Mario (η οποία δεν ήταν όμως ποτέ γυμνή) και οποιαδήποτε χαρακτήρα σε fighting ή RPG (οι οποίες δεν είναι ανυπεράσπιστες). Παρόλα αυτά, υπάρχουν δύο πολύ σοβαροί λόγοι για τους οποίους τα επιχειρήματα περί “σεξισμού” θεωρώ ότι είναι μπούρδες…
I: Υπάρχουν άπειρες δυναμικές παρουσίες γένους θηλυκού στα games.
Από τη Lara Croft και την Chell μέχρι τη Jill Valentine, τη Heather Mason και την Amanda Ripley, οι θηλυκές παρουσίες στα games έχουν ιστορικά λειτουργήσει ως δυναμικές πρωταγωνίστριες με χαρακτήρα, θάρρος και ευφυΐα. Από την εποχή που άνθιζαν τα arcades υπήρχαν μάχιμες γυναίκες στα games και τώρα πια ο αριθμός τους έχει υπερπολλαπλασιαστεί. Ακόμα και μία χαρακτήρας που υπάγεται στην κατηγορία της γυμνής ή ανυπεράσπιστης κοπέλας σπάνια ανήκει και στις δύο κατηγορίες ταυτόχρονα. Όσον αφορά το στήθος των θηλυκών χαρακτήρων στα games, φτάνω στο δεύτερο επιχείρημά μου…
II: Οι χαρακτήρες στα games είναι εμφανισιακά εξιδανικευμένοι, ανεξαρτήτως φύλου.
Οι χαρακτήρες στα games είναι όμορφοι για τον ίδιο λόγο που οι χαρακτήρες στις ταινίες, τα καρτούν και τα anime είναι όμορφοι. Έτσι προσφέρουν καλύτερο θέαμα. Όταν κάποιος παραπονιέται για τo μεγάλο στήθος της Chun-Li και της Mileena θα πρέπει, αν θέλει να μην υποπέσει σε ρατσισμό, να παραπονεθεί και για τους τεράστιους μύες του Ryu και του Scorpion, και αν το κάνει αυτό μπορείς να του δώσεις μία πολύ απλή, σύντομη και πετυχημένη απάντηση. Κανείς δε θα ήθελε να παίζει με ένα χαρακτήρα που μοιάζει με αγύμναστο basement dweller. Το να βλέπεις έναν εμφανίσιμο αρσενικό ή θηλυκό χαρακτήρα δεν είναι κάποιου είδους ρατσισμός, είναι ωδή στην αισθητική, και καλό θα ήταν κάποιοι να αρχίσουν να την εκτιμούν. Κλείνοντας, λοιπόν, θα ήθελα να τονίσω ότι δεν πιστεύω πως οι γυναίκες απεικονίζονται με άδικο τρόπο στα παιχνίδια.
