Από την πρώτη κιόλας στιγμή της αποκάλυψης της ανάπτυξης του Diablo III, γνωρίζαμε ότι θα είχαμε μελλοντικά μπροστά μας έναν αμφιλεγόμενο τίτλο που θα δίχαζε τους φανατικούς – τα πρώτα screenshot έδειχναν μια ριζική αλλαγή στην καλλιτεχνική διεύθυνση προς όφελος ενός πιο καρτουνίστικου, συμβατού με το World of Warcraft χαρακτήρα, ενώ και το launch του παιχνιδιού το θυμόμαστε για έναν κάρο λάθος λόγους: για την ενσωμάτωση του real money Auction House (που το απέσυρε κακήν-κακώς μερικούς μήνες αργότερα η Blizzard), την περιττή always online απαίτηση και την προσφυγή της Βόρειας Κορέας στην δικαιοσύνη, προκειμένου να αποζημιωθούν οι αγανακτισμένοι πολίτες της και συνάμα παίκτες που δεν μπορούσαν να συνδεθούν στο Battle.Net.
6 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του Diablo III, η Blizzard κάνει το ντεμπούτο της στο Switch με το Eternal Collection: περιλαμβάνει το αρχικό Diablo III, την επέκταση Reaper of Souls που βελτίωσε σχεδόν όλα τα κακώς κείμενα του παιχνιδιού αλλά και το επι πληρωμή add-on Rise of the Necromancer που πρόσθεσε σαν playable χαρακτήρα των Necromancer του Diablo II, ανεβάζοντας τον αριθμό των διαθέσιμων κλάσεων στις επτά.
Νέο content από το Eternal Collection φυσικά δεν υπάρχει λόγος να περιμένετε. Πέρα από ένα νέο armor transmogrification που μιμείται την εμφάνιση της πανοπλίας του Gannondorf από την σειρά Zelda και κάποια άλλα cosmetics (wings, pets και πορτραίτα) – υπάρχει και μια στοιχειώδης υποστήριξη των Amiibo, που απλά προσθέτουν μερικά random enemy waves στην περιοχή που παίζετε. Δεν έχουν προστεθεί νέα encounters ή chapters ή κάποιο καινούργιο Act, επομένως το Eternal Collection απλά αποτελεί μια all-in-one έκδοση με τιμή διάθεσης πρωτοεμφανιζόμενου τίτλου, κάτι το οποίο παρόλο που έχουμε συνηθίσει να το περιμένουμε από την Nintendo δεν θα σταματήσει ποτέ να μας ενοχλεί. Το μεγαλύτερο ελάττωμα βέβαια της παρούσας έκδοσης, βρίσκεται στην ολική απουσία οποιουδήποτε export tool που θα σας έδινε την δυνατότητα να διατηρήσετε όποιους τυχών χαρακτήρες διατηρείτε ήδη στο Battle.Net από άλλα platforms. Θέλοντας και μη, στο Eternal Collection ξεκινάτε από το μηδέν.
Βεβαίως δεν είναι πλέον προαπαιτούμενο να είναι η πρώτη σας στάση το campaign αν το έχετε φάει με το… κουτάλι – το Adventure mode αλλά και η δυνατότητα να ξεκινήσετε σε υψηλότερο επίπεδο δυσκολίας θα κάνουν πολύ πιο γρήγορη υπόθεση την επίτευξη του leveling cap στο 70. Μετά αρχίζει άλλωστε το πραγματικό γλέντι στο Torment difficulty και την συγκέντρωση των Paragon levels που αλλάζουν ουσιαστικά την δυναμική των χαρακτήρων. Όσοι έκοψαν γρήγορα τους δεσμούς με το Diablo 3 (ή όσοι δεν τους άνοιξαν και πότε), σίγουρα έχουν χάσει και την λογική των Rifts: χωρίζονται σε Nephalem Rifts και Greater Rifts, οπού τα πρώτα μεν αποτελούν ένα εντελώς randomized instance area που εκτείνεται σε αρκετα επίπεδα ενώ τα δε αποτελούν την hardcore εκδοχή των Nephalem τα οποία συνήθως πρέπει να ολοκληρωθούν μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Το σημαντικό που πρέπει να θυμάστε βέβαια, είναι ότι στα Rifts ανεβαίνει σημαντικά η πιθανότητα για magic loot και συγκεκριμένα για legendary εξοπλισμό, ιδιαίτερα για όσους παίζουν στα υψηλότερα επίπεδα του Torment.
Τα Rifts λίγο-πολύ έδωσαν το φιλί της ζωής στο Diablo III και τόνωσαν ξανά το ενδιαφέρον του community. Βέβαια και άλλες σπουδαίες προσθήκες είδαμε με την έλευση του εξαιρετικού Reaper of Souls, όπως η έναρξη των Seasonal characters και η προσθήκη του Paladin class που πλέον μετονομάστηκε σε Crusader. Όλα τα παραπάνω πιθανότατα να τα γνωρίζετε ήδη – το ζητούμενο στο παρόν άρθρο είναι πως μπορεί να σταθεί το Diablo III σε ένα τόσο ιδιαίτερο format όπως το Switch. Λοιπόν, μετά από αρκετές ώρες ενασχόλησης με την παρούσα έκδοση, δηλώνουμε χωρίς κανέναν ενδοιασμό ότι το Eternal Collection αποτελεί το καλύτερο console port του Diablo και σίγουρα την πιο άρτια τεχνικά μεταφορά τίτλου που έχει γίνει μέχρι τώρα στο Switch. Και παρά την γενική και δικαιολογημένη κατακραυγή που ακολούθησε το announcement του Diablo: Immortal, πρέπει να ομολογήσουμε ότι σε φορητό platform το Diablo αποκτά άλλη δυναμική που πραγματικά το απογειώνει.
Σε handheld το παιχνίδι τρέχει σταθερότατα στα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτα χωρίς το παραμικρό κόλλημα η skip. Η ανάλυση στα 720p ρίχνει σε σχεδόν αμελητέο επίπεδο την λεπτομέρεια στα ήδη low poly μοντέλα των εχθρών. Τα εφέ των spells καθώς και ο μεγάλος αριθμός των particles που εκτοξεύονται παραμένουν χωρίς εκπτώσεις, ενώ τα ατμοσφαιρικά fog effects επίσης δίνουν το παρόν. Σε docked mode το παιχνίδι δεν πιάνει τα 1080p αλλά τρέχει στα 960p, προφανώς για να παραμείνει σταθερός ο ρυθμός ανανέωσης στα 60 fps – δεδομένου του είδους η απόφαση για χαμηλότερη ανάλυση προς όφελος της ταχύτητας μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους. Άλλωστε οπτικά δεν έχει να ζηλέψει τίποτε σε σύγκριση με τα copies σε PS4, Xbox One (με εξαίρεση φυσικά τις enhanced κονσόλες PS4 Pro και Xbox One X).
Φυσικά δεν θα μπορούσε το Eternal Collection παρά να προσφέρει και τοπικό co-op απλά και μόνο χρησιμοποιώντας δύο παρεχόμενα JoyCons που συνοδεύουν την συσκευασία της κονσόλας – δεν υπάρχει ανάγκη δηλαδή για πρόσθετο controller, επιλογή που σαφώς θα εκτιμηθεί υπέρ του δέοντος. Σίγουρα δεν είναι και ο πιο άνετος τρόπος για παιχνίδι αφού αναγκαστικά στριμώχνονται όλες επιλογές σε λιγότερα πλήκτρα, ενώ στα motion controls ανατίθεται αναγκαστικά η εκτέλεση της κίνησης αποφυγής (τινάζοντας απλά μακριά το JoyCon). Ευτύχημα αποτελεί και το γεγονός ότι δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη σύνδεσης στο διαδίκτυο για να μπορέσετε να παίξετε με Seasonal χαρακτήρα – σε αντίθετη περίπτωση πολύ απλά δεν θα ήταν λειτουργικό το παιχνίδι σε φορητή διάταξη.
To Diablo III: Eternal Collection στο Switch πολύ απλά θα απλώσει τα «νύχια» του και θα σας γραπώσει ξανά με το εθιστικό του gameplay. Το port είναι πραγματικά αψεγάδιαστο, προσφέροντας την καλύτερη έκδοση του παιχνιδιού και παράλληλα την δυνατότητα να το πάρετε μαζί σας. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους βετεράνους της σειράς λόγω handheld, ενώ η ύπαρξη των expansions το καθιστά δελεαστικό ακόμα και σε όσους δεν το έχουν δει ποτέ.
Ανάπτυξη: Blizzard Έκδοση: Activision Blizzard Διάθεση: IGE
