Destiny

To Destiny είναι ίσως το πιο overhyped και προβεβλημένο game των τελευταίων ετών και πώς να μην είναι άλλωστε, από τη στιγμή που για την ολοκλήρωση του, δαπανήθηκαν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια, αποτελώντας μία από τις πιο πολυδάπανες παραγωγές στην ιστορία του gaming. Αναμφίβολα, το πρώτο παιχνίδι της Bungie στη μετά-Halo εποχή έρχεται με τις περγαμηνές ενός τίτλου που φέρει τον χαρακτηρισμό του «επαναστατικού», ενός game που δημιουργήθηκε για να πρωταγωνιστήσει και να γράψει ιστορία. Μέσα από τα δεκάδες εντυπωσιακά trailers (το live-action trailer εξακολουθεί να παίζει ασταμάτητα στο repeat), τις χιλιάδες αναφορές στον ειδικό τύπο και την εντυπωσιακή συμμετοχή στην beta, το Destiny καλείται να σηκώσει ένα τεράστιο βάρος στις πλάτες του, καθώς οι δημιουργοί του έχουν πλέον τοποθετήσει το πήχη πάρα πολύ ψηλά. Έτσι λοιπόν, το θέμα που τίθεται εδώ έχει να κάνει με το κατά πόσο το Destiny ανταποκρίνεται στο κάλεσμα… Μπορεί να δικαιώσει τις προσδοκίες των gamers ή μήπως τελικά πρόκειται για ένα παραφουσκωμένο «πυροτέχνημα» που δημιουργήθηκε πάνω στις αρχές, ενός καλοστημένου μηχανισμού του marketing;  

In a Galaxy, not far away…

Πριν προχωρήσουμε στη λεπτομερή ανάλυση των μηχανισμών του παιχνιδιού, δε γίνεται να μην αναφερθούμε στο story του τίτλου, το οποίο φέρει όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά μίας κλασικής space-opera, με… μάλλον τετριμμένα sci-fi θέματα. Τα γεγονότα του Destiny διαδραματίζονται 7 αιώνες στο μέλλον, σε μία εποχή που ο άνθρωπος κατακτά τα άστρα και δημιουργεί αποικίες σε άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Η τεράστια ευημερία και ανάπτυξη που συντελείται στη Γη οφείλεται στο Traveler, μία άγνωστη ουράνια οντότητα που εμφανίζεται στον πλανήτη μας, αλλάζοντας τον ρου της ιστορίας. Ωστόσο, ύστερα από πολλά χρόνια η χρυσή εποχή φτάνει στο τέλος της από τη στιγμή που ορδές εχθρικών εξωγήινων πολιτισμών αφανίζουν μία προς μία τις γήινες αποικίες. Λίγο πριν τον ολοκληρωτικό αφανισμό, η οντότητα του Traveler διασφαλίζει το μέλλον του ανθρώπινου γένους, σώζοντας την τελευταία γήινη πόλη. Όταν οι στάχτες του πολέμου καταλαγιάζουν, ο Traveler στέκει παγωμένος στη γήινη ατμόσφαιρα, αποτελώντας ένα λείψανο του παρελθόντος. Παρόλα αυτά, η ουράνια δύναμη που έκρυβε μέσα του πλέον έχει μεταλαμπαδευτεί στους Guardians (όντα με υπερφυσικές ιδιότητες), οι οποίοι πλέον καλούνται να προστατεύσουν τον γήινο πολιτισμό. Εσείς κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αναλαμβάνετε το ρόλο ενός Guardian, ο οποίος ξυπνάει από τον λήθαργο του με στόχο (surprise!) να προστατέψει τη Γη από τις σκοτεινές δυνάμεις, οι οποίες έχουν κατακλύσει για μία ακόμη φορά το ηλιακό μας σύστημα.

Αναφερόμενοι στο story, δε γίνεται να μην έχουμε στο μυαλό μας ότι η Bungie, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον κόσμο του Halo, καθώς από το 2001 μέχρι το 2010 κρατούσε τα ηνία ενός εκ των μεγαλύτερων gaming franchises όλων των εποχών. Ο κόσμος του Destiny φυσικά δεν είναι ίδιος με αυτόν του Halo, αλλά όσο προχωράτε στο παιχνίδι οι ομοιότητες γίνονται κάτι παραπάνω από εμφανείς. Για παράδειγμα, οι ανώτεροι ιεραρχικά εξωγήινοι των Fallen θυμίζουν πάρα πολύ τους Elites των Covenants ή το Ghost (η μορφή τεχνητής νοημοσύνης που βρίσκεται συνεχώς στο πλευρό σας), σίγουρα θα σας κάνει να θυμηθείτε ξανά την Cortana. Βέβαια, παρά τις όποιες ομοιότητες του, το story σε καμία περίπτωση δε φτάνει στα υψηλά επίπεδα της αφήγησης του Halo και όπως θα δούμε και παρακάτω, η ιστορία του Destiny είναι θα λέγαμε απλοϊκή και δομημένη με πρόχειρο τρόπο. H αύρα και το ξεχωριστό χρώμα του πιο περίπλοκου storytelling που στο παρελθόν είχαμε συναντήσει στο Halo δείχνει εδώ να απουσιάζει, με την Bungie αυτή τη φορά να φαίνεται ότι επέλεξε να βαδίσει σε πιο τετριμμένα μονοπάτια.   

What is this… Destiny?

Με βάση τα παραπάνω, μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε ότι η Bungie στο Destiny δεν θέλησε να ρίξει τόσο το βάρος στο story, αλλά στα gameplay mechanics. Εάν βέβαια όλο αυτό το διάστημα ζούσατε κλεισμένοι σε κάποιο σφραγισμένο πυρηνικό καταφύγιο και δεν είχατε την παραμικρή ιδέα για το τι ακριβώς είναι ο τίτλος της Bungie, το Destiny θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ένα ξεχωριστό κράμα online shooter με αρκετά στοιχεία MMORPG, τα οποία όμως υποχωρούν μπροστά στη shooter λογική του τίτλου. Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Ότι παρόλο που το Destiny είναι διανθισμένο με πολλά role-playing στοιχεία, ο κεντρικός πυρήνας του gameplay δεν μετατοπίζεται από τη καθαρόαιμη shooter εμπειρία που προσφέρει, καθώς στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού δοκιμάζετε συνεχώς τα ρεφλέξ και τα όπλα σας ενάντια στις ορδές επικίνδυνων εχθρών.

Με το που ξεκινάει το παιχνίδι, καλείστε πρώτα να επιλέξετε μία από τις τρεις διαθέσιμες classes του τίτλου (Titan, Hunter και Warlock), όπου η κάθε μία εξ’ αυτών υιοθετεί και διαφορετικό στυλ παιχνιδιού. Εφόσον πραγματοποιήσετε την επιλογή σας, στη συνέχεια ασχολείστε με μία σειρά από basic customization options που σχετίζονται με την race και τη συνολική εμφάνιση του χαρακτήρα σας. Όπως, θα διαπιστώσετε και εσείς το customization των χαρακτήρων σας δεν είναι κάτι το ξεχωριστό, όμως κάνει αρκετά καλά τη δουλειά του, χαρίζοντας έτσι έναν ελαφρύ τόνο διαφορετικότητας στην εξωτερική εμφάνιση των Guardians που συμμετέχουν στο παιχνίδι.

Προχωρώντας στα ενδότερα του sci-fi shooter της Bungie, κάθε Guardian μπορεί να χρησιμοποιήσει στο Destiny τρεις διαφορετικούς τύπους όπλων. O πρώτος τύπος είναι ένα όπλο για όλες τις δουλειές θα λέγαμε (όπως τα assault rifles), ο δεύτερος είναι περισσότερο για πιο «εξειδικευμένες καταστάσεις» (όπως για παράδειγμα είναι ένα sniper gun), ενώ ο τρίτος τύπος  είναι για πιο βαριές δουλειές, καθώς έχουμε να κάνουμε με Machine guns και Rocket Launchers που θερίζουν τα πάντα στο διάβα τους. Η ύπαρξη RPG χαρακτηριστικών σημαίνει ότι σας δίνεται η δυνατότητα αναβάθμισης του χαρακτήρα σας, καθώς ανάλογα με την πρόοδο και τα XP που συγκεντρώνει, ανεβαίνει levels και αποκτάει πρόσβαση σε νέα abilities που βελτιστοποιούν τη θέση, την αποτελεσματικότητα και την αντοχή του στο πεδίο της μάχης. Ωστόσο, όλο το «ζουμί» με τον μηχανισμό της αναβάθμισης του Guardian σας βρίσκεται στην ύπαρξη και λειτουργία του Tower, που ουσιαστικά αποτελεί τη βάση επιχειρήσεων των Guardians, ένα μέρος στο οποίο μπορούν ανά πάσα στιγμή να μεταβούν όλοι οι παίκτες και να αγοράσουν (αλλά και να πουλήσουν) εξοπλισμό και άλλου είδους αντικείμενα, να αναλάβουν bounties, να αποθηκεύσουν ορισμένα από τα όπλα τους στο vault, να δουν τα in-game mail τους και μερικές ακόμη λειτουργίες που καθιστούν ουσιαστικά την Tower area ως το χρήσιμο hub όλων των παικτών.

Όσον αφορά τα game modes του, στο Destiny θα βρείτε μία σειρά από διαφορετικά modes παιχνιδιού, τα οποία στοχεύουν αρκετά στην καλλιέργεια μίας multiplayer εμπειρίας και που όπως διαπιστώσαμε κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του gamer. Εκτός από το campaign story, στο οποίο ταξιδεύετε και στις έξι διαφορετικές τοποθεσίες του ηλιακού συστήματος (Γη, Σελήνη, Άρης, Αφροδίτη, Δία και Κρόνο), σε μία προσπάθεια να φέρετε εις πέρας μία σειρά από αποστολές που προωθούν την εξέλιξη της ιστορίας, μπορείτε ανά πάσα στιγμή να περιπλανηθείτε ελεύθερα σε ένα free roaming patrol mode (με πολλά mini-objectives) ή να λάβετε μέρος σε PvP μονομαχίες, συμμετέχοντας στο “Crucible” που είναι ουσιαστικά ένα είδος multiplayer αρένας. Επιπλέον, στον κόσμο του παιχνιδιού πρόκειται να συναντήσετε Strike Missions, οι οποίες για να ολοκληρωθούν απαιτούν την co-op συνεργασία ανάμεσα στους παίκτες μίας τριμελούς Fireteam, αλλά και μεγάλα Raids, τα οποία αποτελούν end-game events, που απαιτούν τη συμμετοχή και συνεργασία πολλών Fireteams. Παράλληλα, από το παιχνίδι δεν λείπουν και τα timed public events, τα οποία αποτελούν μία μορφή mini-games, στα οποία μπορούν να λάβουν μέρος πολλές Fireteams και συνήθως προσφέρουν loot και άλλου είδους rewards ανάλογα με το χρόνο ολοκλήρωσης τους. Σε γενικές γραμμές, αυτό που διαπιστώσαμε αναφορικά με τα game modes είναι ότι η Bungie δείχνει την εμπειρία της στον τομέα του multiplayer gaming, καθώς τα διαφορετικά modes είναι ικανά να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, τα ενδιαφέροντα και challenging game modes, μάλλον λειτουργούν ως ένα περιτύλιγμα που χρησιμοποιείται για να καμουφλάρει τις αδυναμίες του τίτλου…

Ωραίο το περιτύλιγμα, αλλά το μέσα;

Μία πανάρχαια σοφή παροιμία αναφέρει: «ποτέ μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του» και σίγουρα διαβάζοντας τα παραπάνω, αλλά και με όλο το ντόρο που έχει δημιουργηθεί γύρω από το Destiny, θα σας έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι το Destiny είναι ένας μεγαλοπρεπής ΑΑΑ τίτλος με υψηλά production values που συνενώνει δεκάδες διαφορετικά gameplay elements. Αυτό είναι ίσως η επιφάνεια, γιατί αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι στο εσωτερικό του Destiny υπάρχουν μία σειρά από προβλήματα. Ξεκινώντας, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στη μονοτονία των περισσοτέρων single player αποστολών, καθώς στο μεγαλύτερο τμήμα του παιχνιδιού είστε αναγκασμένοι να μεταβαίνετε από το ένα σημείο στο άλλο (ακολουθώντας πάντοτε μία linear φιλοσοφία) και να επαναλαμβάνετε τα ίδια και τα ίδια objectives σε διαφορετικούς πλανήτες με διαφορετικούς εχθρούς. Οι μονότονες αποστολές του campaign μοιάζουν να αποτελούν απόρροια του κακογραμμένου και ασύνδετου story, το οποίο θα λέγαμε ότι αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων, χωρίς ενδιαφέρουσες σεναριακές ανατροπές και χωρίς αξιομνημόνευτους χαρακτήρες. Ακόμη και ο Peter Dinklage του Game of Thrones, που δανείζει τη φωνή του στο Ghost μοιάζει να είναι έξω από τα νερά του, χωρίς να κατορθώνει να κάνει αισθητή την παρουσία του (πως λέμε Cortana δηλαδή… καμία σχέση!).

Πέραν όμως των παραπάνω ενοχλητικών παραλείψεων, εντοπίσαμε και ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, το οποίο έχει να κάνει με το επίπεδο της αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας ανάμεσα στους παίκτες. Συγκεκριμένα, στο  Destiny, δεν υποστηρίζεται επικοινωνία μέσω voice (ή έστω text), εκτός και εάν το άτομο που θέλουμε να συνομιλήσουμε βρίσκεται στην friend list μας. Η απουσία επικοινωνίας αποτυπώνεται ακόμη περισσότερο στο Tower, όπου εκεί ενώ θα έπρεπε κανονικά να είναι ένας κόσμος που βρίθει από ζωντάνια και κίνηση, στην πραγματικότητα μοιάζει περισσότερο με έναν τόπο χωρίς νεύρο, στον οποίο δείχνει να βασιλεύει η απόλυτη… μοναξιά. Δυστυχώς, σε μία εποχή όπου προωθείται και επιτυγχάνεται η δημιουργία πολυπληθών online κόσμων που καλλιεργούν στους παίκτες το αίσθημα του «ανήκειν» σε μία κοινότητα, είναι πραγματικά κρίμα που το Destiny δείχνει τόσο πρόχειρο και οπισθοδρομικό στον τομέα αυτό (με απλούς χαιρετισμούς και dances απλώς δεν πετυχαίνεις αλληλεπίδραση).  Τέλος, αρνητική εντύπωση μας άφησε και το εύρος του κόσμου του Destiny, το οποίο δείχνει να είναι μικρό, ωστόσο εδώ είναι εμφανές ότι ο κόσμος του Destiny θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο μέσω μελλοντικών expansions.  

Story, αποστολές και έλλειψη επικοινωνίας αποτελούν αδιαμφισβήτητα τα μελανά σημεία του Destiny, όμως παρά τα όποια προβλήματα και παραλείψεις, ο τίτλος της Bungie έχει αρκετά σημεία που θα αφήσουν με το στόμα ανοικτό τους περισσότερους gamers. Το εκπληκτικό artistic design σε συνδυασμό με τα πανέμορφα visuals που ξεχωρίζουν για τα εκπληκτικά lightning και water effects, δημιουργούν ένα πραγματικά «eye candy» αποτέλεσμα που θα κερδίσει τις καρδιές ακόμη και των πιο απαιτητικών. Η διαρκής ένταση στο πεδίο της μάχης σε συνδυασμό με την εκρηκτική ατμόσφαιρα δεν γίνεται να αφήσει κανένα ασυγκίνητο. Η κίνηση είναι εξαιρετικά ομαλή, ενώ και η A.I. των εχθρών είναι ικανοποιητική (αν και υπάρχουν σημεία που ίσως χρειάζεται περισσότερη προσοχή). Επιπλέον, δεν θα μπορούσαμε να μην εκθειάσουμε την καταπληκτική δουλειά που έχει συντελεστεί στον έλεγχο και στο χειρισμό των όπλων, τα οποία διακρίνονται για την ακρίβεια τους. Στα παραπάνω προσθέστε το εξαιρετικό level design που καθιστά τους χάρτες του παιχνιδιού ιδανικούς για multiplayer gaming, το πλήθος του εξοπλισμού και των αντικειμένων, το αξιόλογο user interface, αλλά και το υψηλής ποιότητας soundtrack, το οποίο μεταδίδει στους παίκτες την ένταση και την αγωνία της μάχης με τον καλύτερο τρόπο.

Η επανάσταση άργησε μία… μέρα!

Έχοντας στο παρελθόν ασχοληθεί με όλα τα Halo games της Bungie, οφείλω να ομολογήσω ότι το Destiny είναι ίσως πολλά σκαλιά κάτω σε σύγκριση με τους τίτλους της σειράς που λειτούργησαν ως πηγή έμπνευσης του. Παίζοντας το Destiny, αυτό που καθίσταται σαφές είναι ότι μπορεί ναι μεν να μην είναι ένα κακό παιχνίδι και όντως να προσφέρει αρκετές fun στιγμές, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν φέρνει την επανάσταση στον gaming που οραματίζονταν οι δημιουργοί του. Πάντοτε υπάρχει αυτή η διάχυτη αίσθηση ότι κάτι του λείπει, ότι υπάρχουν τομείς του παιχνιδιού, οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν δουλευτεί περισσότερο. Αυτό που αποδείχθηκε τελικά ήταν ότι το εγχείρημα του Destiny ήταν τόσο φιλόδοξο που ακόμη και μία ιστορική εταιρεία όπως η Bungie δεν κατάφερε να ανταπεξέλθει 100% και να σηκώσει το βάρος των περιστάσεων, δίνοντας στην gaming community το μεγαλειώδες τίτλο που είχε υποσχεθεί. Ωστόσο, παρά την αρχική απογοήτευση, το Destiny μας αφήνει την εντύπωση ότι μπορεί να βελτιωθεί περαιτέρω στο μέλλον και να γίνει ακόμη καλύτερο και πιο πλούσιο. Μάλλον το πεπρωμένο του Destiny δεν έχει γραφτεί ακόμα…