Ημερολόγιο: Μία μέρα με το Razer Orochi 2013

09:01 – Ο Πέτρος, μου παραδίδει το σφραγισμένο πακέτο με τα πρασινόμαυρα σχέδια. Κρατάω την αναπνοή μου μέχρι να το ανοίξω. Αποτυγχάνω, λόγω κλειστού διαφράγματος, αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ.

09:02 – Παίρνω ένα κοπίδι και κόβω το διάφανο αυτοκόλλητο. Ξεπακετάρω όλα τα εξαρτήματα. Ωπ, να και δύο αυτοκόλλητα με τα φίδια της Razer. Χμ, θα σκεφτώ αργότερα που θα τα κολλήσω.

09:04 – Τοποθετώ τις δύο AA μπαταρίες στο Orochi (στο παρουσιάσαμε πλήρως με κοτζάμ review, δεν μπορείς να πεις) αλλά σκέφτομαι ότι για πρώτη φορά καλύτερα να χρησιμοποιήσω το καλώδιο. Στη μία άκρη, ένα microUSB βύσμα που συνδέεται και στερεώνεται με «ράγες» στο mouse. Και τα δύο βύσματα είναι επίχρυσα! Καλά ξεκινήσαμε.

09:06 – Στη συσκευασία δεν υπάρχει CD με το απαραίτητο software. Το manual λέει να κατεβάσω το Synapse από τη σελίδα της Razer. Σωστόοος! Εδώ και χρόνια δεν έχει κανένα νόημα να πακετάρεις software που θα έχει απαρχαιωθεί μέχρι να αγοραστεί το σχετικό hardware.

09:09 – Συνδέω το ποντίκι, αλλά ακόμα και χωρίς το Synapse ο κέρσορας κυλάει νεράκι στην οθόνη. Ναι, θα τα πάμε πολύ καλά!

09:15 – Κατεβάζω το Synapse. Το εγκαθιστώ. Κάνει μόνο του update. Μου ζητάει να φτιάξω λογαριασμό στους servers της Razer. Απλούστατη διαδικασία, απευθείας από την εφαρμογή, με μόνο λίγα πεδία. Κάνω επιτέλους login.

09:17 – Ααα, έχει ρυθμίσεις για τα πάντα. Για όλα τα έξι πλήκτρα, ακόμα και για την κύλιση του φωτιζόμενου wheel, ξεχωριστά προς τα πάνω και προς τα κάτω! Μπορώ να κάνω customize τα πάντα όλα, με ό,τι λειτουργίες φανταστώ, αλλά λέω να εμπιστευτώ τα defaults προς το παρόν.

09:20 – Ναι, αλλά στο επόμενο tab βλέπω πράγματα που θέλουν σκέψη. Τη συχνότητα επιτάχυνσης του δείκτη, το ρυθμό ανίχνευσης του οπτικού συστήματος, και τα βήματα εναλλαγής των τιμών dpi για την κίνηση του δείκτη. Το τελευταίο υποστηρίζει μέχρι και 5 αναλύσεις, και μάλιστα αυτόνομες για την κάθετη και οριζόντια κίνηση!

09:30 – Ουφ, πάει το δύσκολο κομμάτι, παρ’όλο που δεν χρειαζόταν να κάνω τίποτα αν δεν ήθελα. Αρχίζω να χρησιμοποιώ τη συσκευή.

09:47 – Σε κάποια φάση διαπιστώνω ότι ο φακός του ποντικιού δεν παράγει χρωματιστές ακτίνες. Ανακούφιση για τη Χριστίνα που κάθεται απέναντι μου, και τυφλωνόταν όποτε σήκωνα το παλιό mouse.

10:15 – Κάποιοι συνάδελφοι αναγνωρίζουν τι έχω πλέον στην κατοχή μου, και μαζεύονται γύρω σα να μύρισαν πιτόγυρα. Μου ζητάνε όλοι να δοκιμάσουν το Orochi.

10:28 – Κάνω τη χάρη στον γραφίστα, αφού δεν είναι gamer και φαντάζομαι πως δεν θα κάτσει πολύ. Εκστασιάζεται. Μου λέει ότι ποτέ δεν είχε ξεγυρίσει εικόνες με τόση ακρίβεια και ταχύτητα. Χαίρομαι γι’αυτόν, αλλά τον διώχνω πριν ξεφύγει η κατάσταση…

11:53 – Έχω κείμενα να γράψω, αλλά αυτή η μέρα ανήκει στο νέο μου ποντίκι, όχι στο παλιό μου πληκτρολόγιο. Οπότε φορτώνω ένα MMO. Με κάνεις πλάκα τώρα! Για δες κάτι πράγματα… δεν έχανε τελικά η κάρτα γραφικών frames. Έχανε το παλιό mouse, pixels από την κίνηση του δείκτη.

12:55 – Ξάφνου βλέπω τον sysadmin αγριεμένο δίπλα μου. Α, μάλλον πρέπει να σηκωθώ από τον multimedia server. Παίρνω το Orochi και επιστρέφω στο γραφείο μου.

13:37 – Τώρα πρέπει να το συνδέσω στο δικό μου Macbook Air. Ευτυχώς που το Synapse είναι συμβατό και με το OSX. Λόγω περιορισμένων θυρών USB θα το συνδέσω μέσω Bluetooth. Βαριέμαι να κάνω πάλι τις ρυθμίσεις στο Synapse… αλλά δεν χρειάζεται. Με το που κάνω login, λαμβάνει αυτόματα τις ρυθμίσεις που όρισα στον άλλο υπολογιστή, από το cloud της Razer!

18:40 – Επιστρέφω στο σπίτι. Ήρθε η ώρα για heavy duty gaming, ήτοι FPS. Αν και μικρό, το Orochi έχει ισορροπημένο βάρος και άριστη εργονομία. Οι εχθροί πέφτουν σαν τα κουνούπια. Κάθε point & click ισοδυναμεί με μία σφαίρα στον εχθρό. Όχι πια χαμένα πυρομαχικά…

21:45 – Τώρα λέω να χαλαρώσω λίγο, με ένα κλασικό adventure. Ωπ… καλά, στραβός ήμουν και δεν έβλεπα τόσες μέρες αυτό το κλειδί στο πάτωμα; OK, μπορεί απλά το παλιό mouse να μην είχε αρκετά ομαλή κίνηση ώστε να το βρει κάνοντας hover πάνω του!

00:32 – Εντάξει, εργάσιμη μέρα αύριο, και πρέπει να πάω για ύπνο. Αποσυνδέω το καλώδιο USB από το ποντίκι. Η μικρή συνοδευτική θήκη είναι χωρισμένη στη μέση με μία «γλώσσα». Το ένα τμήμα φιλοξενεί το mouse και το άλλο το καλώδιο. Κλείνω και το φερμουάρ.

00:56 – Αγαπητό ημερολόγιο, σήμερα το gamepad έχασε την περίοπτη θέση του ως το προτιμώμενο περιφερειακό για PC gaming στην καθημερινότητα μου! Δεν πίστευα ότι θα ήθελα ποτέ να επιστρέψω στο συνδυασμό keyboard/mouse. Never say never…